بررسی عوامل مؤثر در تمایل اعضای هیأت علمی به استفاده از سیستم های یادگیری الکترونیکی

مقدمه: این پژوهش با هدف تعیین عوامل مؤثر در ایجاد تمایل اعضای هیأت علمی نسبت به استفاده از سیستم های یادگیری الکترونیکی انجام شده است. از عوامل مؤثر در تمایل اعضای هیأت علمی، متغیرهای مقاومت در برابر تغییر، ارزش درک شده، خودکارآمدی رایانه ای و نگرش مثبت نسبت به سیستم های یادگیری الکترونیکی مورد بررسی قرار گرفته اند.مواد و روش ها: جامعه آماری این پژوهش اعضای هیأت علمی پردیس دانشگاه سیستان و بلوچستان در نیمسال دوم سال تحصیلی89-88 می باشد. نمونه این پژوهش از 171 نفر از اعضای هیأت علمی انتخاب گردیدند. روش نمونه گیری طبقه ای- تصادفی بود. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته با اقتباس از پرسشنامه فردوسی (2009) می باشد. برای تحلیل آماری داده ها از فراوانی، درصد، میانگین، انحراف استاندارد، همچنین از آزمون t تک متغیره برای سنجش متغیرهای تحقیق و آزمون های t‏ چندمتغیره و آزمون anova برای بررسی ارتباط متغیرهای آزمون با متغیرهای تعدیل کننده استفاده شده است.نتایج: نتایج این پژوهش نشان داد که تمامی متغیرهای مورد بررسی در تمایل مؤثر بوده و متغیر مقاومت دارای بیشترین تأثیر و متغیر نگرش نسبت به سیستم های یادگیری الکترونیکی دارای کمترین تأثیر در عدم تمایل می باشد. نتایج تحقیق بر اساس متغیرهای تعدیل کننده نشان داد که جنسیت، سن، میزان سابقه و دانشکده در تمایل اساتید مؤثر نبوده است. فقط در متغیر رتبه علمی، در ارتباط این متغیر با متغیرهای اصلی در نگرش تفاوت معنی دار بوده و رتبه علمی اساتید در نگرششان نسبت به سیستم های یادگیری الکترونیکی مؤثر بوده است.نتیجه گیری: برگزاری دوره آموزش ضمن خدمت برای اعضای هیات علمی به منظور ارتقاء دانش و عملکرد آنها در استفاده از فنآوری اطلاعات به ویژه نظام یادگیری الکترونیکی. طراحی بخشی از برنامه های آموزشی و درسی مراکز آموزش عالی در قالب آموزش های مجازی و نظام یاددهی-یادگیری الکترونیکی از جمله پیشنهادات عملی برای بهبود امور در این راستا می باشد.